حمیدرضا هنری : سوشال مدیا یا همان فضای مجازی بلای جان انسان معاصر است بلایی که گویی انسان را به اسیری می برد اما همین بلا همچون زهر عقرب که گرانبهاترین ماده اولیه دارویی در جهان به شمار می آید خوبی های هم در خودش دارد که یکی از این خوبی ها سر راهم نشست و حال خرابم را دگرگون کرد.
مجموعه کلاس های پیشرفته ( مستر کلاس ) با خوب های هنر ایران چند هفته ای است که دارد در این فضای مجاز دست به دست می شود . به تماشا نشستن درس های از ادبیات و سینما و موسیقی و تئاتر آنهم از زبان هوشنگ مرادی کرمانی ، حسین علیزاده ، علی رفیعی ، رخشان بنی اعتماد و نصرالله کسرائیان بسیار هیجان انگیز است حداقل ما دهه شصت ای ها برای دیدن این اساتید دست کم باید دانشگاه هنر را با رتبه تک رقمی قبول می شدیم تا شاید یکی از اساتید مان در دانشگاه یکی از این چند نفر باشد که آنهم به ما میرسید آسمان میتپید و ممنوع التدریس میشدند یا ایران نبودند و یا اینکه حوصله تدریس را نداشتند اما حالا نسل نازنین امروزی از برکت فضای مجاز به سادگی میتوانند علاقه های خود را با تماشای این کلاس های پیشرفته در مسیر درست ، بسط و گسترش بدهند.
آموختن پای لب تاپ و گوشی تلفن همراه از پس کلاس های آنلاین و از همان دوران تاریک کووید که بشر را خانه نشین کرد ، می آید. منتقدان این شیوه آموزشی نبودن در محیط و چهره به چهره نشدن با استاد در فضای کارگاه یا کلاس است اما غنیمت را چه باید کرد چرا که با همان دلایلی که قبل تر اشاره شدن و دیگر علت های پیدا و ناپیدا شکل گیری کارگاه آموزشی برای اساتید گران سنگ ، ناممکن می شود پس همین شیوه مدرن و اشکال دار را غنیمت بشماریم و با لایک کردن و دانلود کردن از این دست کلاس های پیشرفته برای خودمان اندوخته ای خوب مهیا کنیم.
کنار هم قرار گرفتن این اساتید ،این مجموعه را به جرات نفیس کرده که حاصل تلاش مجتبی میرطهماسب است. مجموعه ای که انگار در کویر درختی تنومند و سرسبز بروید و زیر سایه اش بنشینی
با نگاهی گذرا به این کلاس های پیشرفته ،بی شک آموزش آهنگسازی و آشنایی با برش های از تاریخ موسیقی امروز با خالق قطعه نی نوا ، حسین علیزاده لذت بخش خواهد بود .چگونه کارگردانی کردن در تئاتر و بداهه روی صحنه با روایت پر انرژی دکتر علی رفیعی و یا آموختن از مرد دوست داشتنی ادبیات کودک و نوجوان این سرزمین هوشنگ مردای کرمانی با آثاری همچون قصه های مجید غنیمت بزرگی خواهد بود.چگونه عکاسی کردن به روایت نصرالله کسرادیان و کارگردانی سینما با نگاه رخشان بنی اعتماد هم که جای خود دارند.